Diagnostyka powypadkowa

Po wypadku większość poszkodowanych zostaje zbadana w szpitalu. Lekarze w szpitalu kierują się protokołami.
W razie bariery językowej i braku adekwatnego wywiadu, zastosowana diagnostyka może być niewystarczająco dokładna.

Bardzo ważne jest, aby jak najszybciej zadbać o odnotowanie wszystkich dolegliwości i urazów w kartotece medycznej. Ewentualnie można umówić się u lekarza pierwszego kontaktu, wówczas trzeba zarejestrować się na podwójną wizytę i poprosić o spisanie wszystkich urazów.
Jeżeli znajomość języka niderlandzkiego nie jest wystarczająca zalecam teleporadę z lekarzem w Polsce w jednej z prywatnych klinik. Często bywa, że w pierwszym okresie skupiamy się na najpoważniejszej dolegliwości. To nie znaczy, że inne urazy nie będą doskwierać nam bardziej w przyszłości.
Szczególną uwagę należy poświęcić diagnostyce obrazowej.
Zdjęcia wykonane za pomocą rentgena pokazują jedynie złamania kości, a nie uwidaczniają szczegółów, na przykład urazu chrząstek, czy tkanek miękkich. Z tego też powodu w razie urazów stawów należy wykonać badanie MRI scan, czyli rezonans magnetyczny. Warto zwrócić uwagę, że ta technologia bardzo się rozwinęła, więc warto mieć pewność, że użyty w badaniu sprzęt jest odpowiedniej jakości.
Urazy tkanek miękkich, systemu limfatycznego, mięśni i ścięgien widoczne są tylko na testach Dopplera i badaniach USG.
Przy urazach, w których nie stwierdzono żadnych obrażeń konieczne jest, aby wszystkie dolegliwości były precyzyjnie opisane przez lekarza oraz aby wykonać badania, na których widoczne są również możliwe urazy tkanek miękkich.